ΔΕ009.19 | 139 SCHULTZ CPDA Arquitectos




Τα 14α International Architecture Awards πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα την Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου, μια διοργάνωση συνεργασίας των Chicago Athenaum: Museum of Architecture and Design και European Center for Architecture and Urban Studies and Metropolitan Arts Press. 120 έργα από 41 χώρες βραβεύτηκαν για την οραματικότητα και την καινοτομία τους. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκεται το 139 SCHULTZ, των CPDA Arquitectos. 





Περιγραφή
Το «139 Schultz» προσφέρει την ευκαιρία να ζήσεις σε ένα ιδανικό μέρος, στον δρόμο Miguel E. Schultz 139, σε μια από τις πρώτες γειτονιές στο κέντρο της πόλης του Μεξικό, San Rafael. Είναι η πιο μποέμικη γειτονιά της πόλης που διατηρεί ακόμα την αρχιτεκτονική του 19ου αιώνα και την ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής φιλοξενώντας μια ποικιλία κοινωνικών τάξεων, καθώς οι γειτονιές μεσαίας τάξης συνυπάρχουν με πολιτιστικά κτήρια, γραφεία εταιρειών, διασκέδασης και άλλα ιστορικής σημασίας.

Το κτήριο βρίσκεται ένα τετράγωνο από τη λεωφόρο Sullivan όπου ο Mario Pani έκανε το Plaza Hotel, ο  Luis Barragán έχτισε ένα ολόκληρο κτήριο διαμερισμάτων και δύο κατοικίες, κάθε μια με χώρο εμπορικής δραστηριότητας, ο Mathias Goeritz έχτισε το Eco Museum, ο Felix Candela το Autos Francia, που τώρα λειτουργεί ως σούπερ-μάρκετ και διατηρεί ακόμα τις ομπρέλες από μπετόν και τέλος ο γλύπτης Oliviero Martinez ανέλαβε τη δημιουργία του γλυπτού, Monument to the Mother.

Το 6όροφο κτήριο περιλαμβάνει 21 διαμερίσματα διαφορετικών τυπολογιών, από 60m2  μέχρι 120m2 , με εσωτερική κατανομή που ευνοεί τον αερισμό και τον φυσικό φωτισμό σε όλα τα σημεία των σπιτιών, και με θέα προς την εσωτερική αυλή όπως και το δρόμο.






Η κεντρική αυλή που διαχωρίζει το κτήριο στο νότιο όριο του οικοπέδου προσφέρει μεγαλύτερη επιφάνεια στην εσωτερική όψη, επιτρέποντας περισσότερο φυσικό φως και διαμπερότητα στον αερισμό των διαμερισμάτων. Έχει επίσης τρία εσωτερικά αίθρια, διαφορετικού μεγέθους, για να διαχωρίζεται η κοινόχρηστη περιοχή από την ιδιωτική.
Ο όγκος του κτηρίου σχηματίζει «L» στο αίθριο, όπου οι διάδρομοι, τα μπαλκόνια και οι ταράτσες δημιουργούν χώρους κοινότητας, σημεία που αναπτύσσονται σχέσεις μεταξύ των ενοίκων.

Η όψη προς τον δρόμο Schultz, που αποτελείται από δύο στρώσεις κόκκινου σκυροδέματος, είναι πιο γλυπτική και μονολιθική προκειμένου να φιλτράρει το άμεσο ηλιακό φως και τους θορύβους από το δρόμο και προσδίδει περισσότερη ιδιωτικότητα. Οι εσωτερικές όψεις αποτελούνται βαμμένα κόκκινα διαχωριστικά και παράθυρα από μαύρο αλουμίνιο με διάσταση από το πάτωμα μέχρι το ταβάνι.

Τα διαμερίσματα χωρίζονται σε 2 κατηγορίες, αυτά που βρίσκονται στην μπροστινή όψη και έχουν 2 υπνοδωμάτια και αυτά που βλέπουν τον ακάλυπτο και διαθέτουν 1 υπνοδωμάτιο. Τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν έχουν εμφανή τελειώματα, όπως το κόκκινο μπετόν, τα κόκκινα διαχωριστικά, πέτρες και ξύλο, όλα φυσικά και με μεγάλη αντοχή.





Για την καλύτερη οργάνωση, το εσωτερικό των διαμερισμάτων διακρίνεται σε δύο μέρη, οι χώροι ημέρας στα ανατολικά και οι χώροι νύχτας στα δυτικά, μαζί με τους υγρούς χώρους, την κουζίνα και το μπάνιο. Τα μπαλκόνια αποτελούν προέκταση του εσωτερικού στον χώρο του σαλονιού και αυτό επιτυγχάνεται με τα μεγάλα παράθυρα, από το πάτωμα μέχρι την οροφή.








Η εσωτερική διαδρομή οδηγεί από μεγάλους χώρους σε γωνίες των οποίων τα παράθυρα έχουν γλάστρες και έχουν θέα σε πιο ιδιωτικά σημεία. Το εξωτερικό σχήμα του κτηρίου είναι αρκετά δυσανάγνωστο από το εσωτερικό, λόγω της ποικιλομορφίας που παρουσιάζει η οργάνωση των χώρων. Ωστόσο, η μορφή είναι ελεύθερη και εύπλαστη, σαν μια εσωτερική δύναμη να έσπρωξε τους τοίχους προς τα έξω. Ο χαρακτήρας του εσωτερικού σχεδιασμού παρουσιάζει την τάση να επεκταθεί στο εξωτερικό δίνοντας την ευκαιρία για διαφυγή και ονειροπόληση.







Επιμέλεια: Μαρία-Ελπίδα Καιρίδου  
                        

SPECIFICATIONS

Project:  139 SCHULTZ
Architects: CPDA Arquitectos
Website www.cpda.mx
contact: info@cpda.mx
Architect on charge: Juan Pablo Cepeda
Design team: Eloisa Queijeiro, Enrique Jubis, Viviana Arteaga, Patricia Juárez
Location:  Miguel E. Schultz 139, San Rafael, Ciudad de México, México.
Project year: 2018
Area: (m2) 2,800 m2
Photographs:  Jaime Navarro
Construction: Mocaa Arquitectos
Engineer: Humberto Girón
Lighting team: Luz y Forma
Landscape team: Ceciia Diaz Kunkel


"139 SCHULTZ" offers the opportunity to live in an ideal place, located in the street of Miguel E. Schultz 139 San Rafael neighborhood. In one of the first neighborhoods in the center of Mexico City. It is one of the most bohemian neighborhoods of the city, which still preserves its 19th century architecture and the atmosphere of a neighborhood of yesteryear that houses a proven variety of social classes, as the lower middle class neighborhoods coexist with cultural buildings, corporate, entertainment and historical.

Located one block from Sullivan Avenue where Mario Pani made the Plaza Hotel; Luis Barragán built the whole of an apartment building and two houses, each with a commercial space, Mathias Goeritz built the Eco Museum; Felix Candela built Autos Francia, which is currently a supermarket and still keeps its concrete umbrellas, and the sculptor Oliviero Martinez took over the sculptural set Monument to the Mother. The 6-level building is made up of 21 departments of different typologies ranging from 60 m2 to 120 m2 approximately, with an interior distribution that favors ventilation and natural lighting in all living areas, with views towards their inner courtyards as well as the Street. A central courtyard that separates from the southern boundary, serves to give a greater surface of interior façade, allowing a greater natural lighting and cross ventilation inside the houses. It also has three interior patios of different sizes which separate the common area from the private area. The volume of the building moved in an "L" shape to its patio, where corridors, balconies and terraces are created, community spaces that are considered as places of relationship of the condominium and intermediate areas between the exterior and the interior space.

The facade facing the street of Schultz composed of a double skin of red concrete and apparent red wall, is more sculptural, monolithic, like posters, to avoid the passage of direct light and grant privacy. Besides that it works as acoustic insulation against street noise. The interior facades are composed of red enameled partition and floor to ceiling windows of black aluminum wardrobe. The project has basically 2 types of departments, the front departments with 2 bedrooms and the interior apartments with 1 bedroom. The materials used are materials in apparent finishes, such as red concrete, red partition, quarry and wood; thought with natural and durable materials. The solution of the distribution in the house is divided into two parts, a "living area" in the east and a "sleeping area" in the west, with wet rooms, bathrooms and kitchens, on one side. The balconies become a spatial extension of the living-dining room, a perception that is accentuated thanks to the floor-to-ceiling windows. The interior route leads us through wide spaces to corners whose windows overlook small planters and the depths of intimate spaces. The exterior shape of the building, generated from this varied arrangement of spaces, is incomprehensible from the inside. However, the form is free and ductile, as if an interior force pressed the walls outward; the expansive character of the interior of the dwellings is a place for evasion and dreams.