Διπλωματική εργασία: Saladi Beach
Hotel | Μετασχηματισμοί στο ερείπιο
Ομάδα: Γελαλή Θεοδώρα, Σταθάτου Ντένια
Επιβλέπων Καθηγητής: Δραγώνας Πάνος
Τμήμα
Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Πανεπιστημίου Πατρών | Νοέμβριος 2018
Τα επίκτητα μορφολογικά χαρακτηριστικά του ερειπίου είναι διαφορετικά ανάλογα
με το σύστημα δομής της κατασκευής. Η οπτικοποίηση του χρόνου γίνεται μέσα από
την φθορά της επιφάνειας. “Η φθορά της δομής είναι η ανακατάταξη των
αρχιτεκτονικών μελών. Η φθορά της δομής είναι αυτή που διαφοροποιεί το
αρχιτεκτονικό ερείπιο. Οδηγεί στη διαμόρφωση νέων χωρικών σχέσεων, οι οποίες
δεν υπήρχαν στο αρχικό έργο. Αλλάζουν ριζικά οι αντιληπτικές ποιότητες της
δομής, της κλίμακας, της κίνησης, της σχέσης εσωτερικού-εξωτερικού. Το ερείπιο
είναι ένα νέο αρχιτεκτονικό έργο, καθώς προκαλεί το σώμα και το πνεύμα να
κινηθούν διαμέσου του χώρου του.”
Concept
Αφήνουμε τα σημάδια και την επίδραση του χρόνου εμφανή στο κτίριο ως κομμάτι
του χαρακτήρα του, επιχειρώντας να συνεχίσουμε τη διαδικασία της ερείπωσης.
Πειραματιζόμαστε με την επιφάνεια και τη δομή του αντικειμένου για να
αποδώσουμε αυτή την καινούρια συνθήκη στην οποία ο άνθρωπος καλείται να
επανακατοικήσει. H φύση ερειπώνει ένα κτίριο με υπομονή, σε βάθος χρόνου, τρώγοντας μικρά μέρη του
υλικού εκεί που συναντά μεγαλύτερη αδυναμία.
Αντίθετα, οι ανθρώπινες αιτίες καταστροφής δημιουργούν συνήθως ολικές και απότομες αλλαγές. Έτσι και εμείς, βίαια και ακαριαία κόβουμε μεγάλα κομμάτια του κτιρίου, αφαιρώντας υλικό με μια συνθετική λογική που αναδεικνύει μια έντονη πλαστικότητα. Αφαιρούμε γλυπτικά κομμάτια από τις όψεις του κτιρίου αφήνοντας να εισχωρήσουν μέσα το φως, η σκιά, τα καιρικά φαινόμενα και η φύση και να παρενοχλήσουν τις αρχιτεκτονικές συνθήκες.
Αντίθετα, οι ανθρώπινες αιτίες καταστροφής δημιουργούν συνήθως ολικές και απότομες αλλαγές. Έτσι και εμείς, βίαια και ακαριαία κόβουμε μεγάλα κομμάτια του κτιρίου, αφαιρώντας υλικό με μια συνθετική λογική που αναδεικνύει μια έντονη πλαστικότητα. Αφαιρούμε γλυπτικά κομμάτια από τις όψεις του κτιρίου αφήνοντας να εισχωρήσουν μέσα το φως, η σκιά, τα καιρικά φαινόμενα και η φύση και να παρενοχλήσουν τις αρχιτεκτονικές συνθήκες.
Έχοντας πλέον δεδομένο το ερείπιο προσπαθούμε να δημιουργήσουμε ένα
προστατευμένο χώρο με μικροκελύφη που εγγράφονται σε αυτό. Οι νέες προσθήκες
δημιουργούν ένα χώρο με κατάλληλες συνθήκες κατοίκησης, ενώ οι υπόλοιποι χώροι
λόγω των παλιών ανοιγμάτων και των τομών αφήνουν τη διαδικασία της φυσικής
ερείπωσης να συνεχιστεί.
Το εξωτερικό περίβλημα του ερειπίου λειτουργεί πλέον
σαν ένα διάτρητο κέλυφος που έρχεται να στεγάσεις τις νέες προσθήκες του
ξενοδοχείου. Όλες οι υποδομές του ξενοδοχείου διαφοροποιούνται από το ερείπιο.
Ένα νέο πάτωμα τοποθετείται πάνω στο υπάρχον και καθορίζει την βασική κίνηση
ανάμεσα στα δωμάτια και τους ορόφους. Τα δημόσια προγράμματα στεγάζονται στους
ημιυπαίθριους χώρους του ερειπίου και έχουν πιο ελεύθερη κίνηση πάνω στο
υπάρχον δάπεδο.
Πρόγραμμα
To κάθε δωμάτιο έχει το δικό του κατώφλι στον υπερυψωμένο κοινόχρηστο
διάδρομο. Τμήματα της νέας κατασκευής καδράρουν τα φθαρμένα στοιχεία του
κτιρίου, όπως τμήμα της οροφής Του φέροντα οργανισμού και των τοίχων.
Η νέα
κατασκευή δεν εφάπτεται στην όψη του κτιρίου και έτσι η εσωτερική όψη με τα
ανοίγματα λειτουργεί πλέον σαν κάδρο της θέας, εκθέτοντας την ίδια στιγμή και
τον τοίχο του ερειπίου με τις φθορές και τα σημάδια του.
Επίλογος
Οι τομές σπάνε τον ορθοκανονικό κάναβο της όψης του
μοντέρνου κτιρίου και εκθέτουν διαφορετικά σημεία του εσωτερικού χώρου σε κάθε
όροφο. Για τον εξωτερικό παρατηρητή, οι τομές αποδομούν το όριο της
ιδιωτικότητας του κτιρίου και δημιουργούν νέες ‘’χαραμάδες’’ για να κοιτάξεις
στο εσωτερικό. Ο Gordon Matta Clark έλεγε ότι υπάρχει μια πολυπλοκότητα στο να παίρνεις ένα τελείως
συμβατικό, ανώνυμο κτίριο και να το επαναπροσδιορίζεις μεταφράζοντάς το σε
αλλεπάλληλες και πολλαπλές αναγνώσεις του παρόντος και του παρελθόντος. Με βασική
συνισταμένη το χρόνο, δίνουμε ξανά ζωή στο ξενοδοχείο Saladi Beach.