Δ025.17 Σχεδιασμός κέντρου αποκατάστασης στην Ζούρβα της Κυδωνιάς


Τίτλος: Σχεδιασμός κέντρου αποκατάστασης στην Ζούρβα της Κυδωνιάς
Φοιτητής: Κωνσταντίνος Τσιούτσιας
Επιβλέπων: Νικόλαος Σκουτέλης
Πολυτεχνείο Κρήτης, Αρχιτεκτόνων Μηχανικών
Ιούνιος 2017


H παρούσα διπλωματική εργασία με επιβλέπων καθηγητή τον κ. Νικόλαο Σκουτέλη, αφορά τον σχεδιασμό κέντρου αποκατάστασης στην Ζούρβα της Κυδωνιάς. 
Σημείο εκκίνησης της παρούσας διπλωματικής εργασίας αποτέλεσε η ερευνητική μου εργασία, στην οποία αναλύθηκε το μυθιστόρημα του Thomas Mann, Το Μαγικό Βουνό. Ένα σημαντικό λογοτεχνικό έργο του σύγχρονου Ευρωπαϊκού πολιτισμού, όπου ο Thomas Mann παρουσιάζει ένα «μαγικό» σανατόριο στις αρχές του 20ου αιώνα. 


Συγκεκριμένα, αποτέλεσε συνέχεια μιας ερμηνείας της ασθένειας και της θεραπείας που λαμβάνουν χώρα στον ποικιλόμορφο κόσμο του «Μαγικού Βουνού». Η θεραπεία, στο πλαίσιο της εργασίας, ερμηνεύεται ως μια διαδικασία μετάβασης και η ασθένεια όχι μόνο ως αρνητικό γεγονός αλλά και ως γεγονός ικανό να προσφέρει μόρφωση και δυνατότητα αναθεώρησης της ύπαρξης.


Ωστόσο, η κεντρική ιδέα της διπλωματική εργασίας παίρνει την τυπολογική μορφή ενός διαδρόμου ή περάσματος που οδηγεί τους ασθενείς στις κύριες θεραπευτικές λειτουργίες του προγράμματος.  Θεραπευτικές λειτουργίες που εκτελούνται γύρω από έναν κλειστό κήπο, παραπέμποντας σε μοναστηριακές τυπολογίες θεραπευτικών χώρων, αλλά και βυζαντινών θεραπευτικών λουτρών. 
Συγκεκριμένα, το έργο απαρτίζεται από ξενώνες διαμονής και ιατρεία για την θεραπεία ασθενών, στο οικισμό της Ζούρβας. Ένα μικρό οικισμό, που είναι «γαντζωμένο» στην κορυφογραμμή, αντιμετωπίζοντας την επιβλητική κλίμακα των Λευκών Ορών. Με σεβασμό προς το φυσικό περιβάλλον και την κλίμακα του παραδοσιακού οικισμού, το εκτενές κτιριολογικό του κέντρου αποκατάστασης ενσωματώνονται στην απότομη δυτική πλαγιά του οικισμού, διατηρώντας έτσι την αίσθηση ιλίγγου και αγωνίας που νιώθει κανείς στο ορεινό αυτό τοπίο. 


Η διαμόρφωση παραπέμπει επίσης στις κλιμακωτές καλλιέργειες που ιστορικά χαρακτηρίζουν την περιοχή. Δημιουργήθηκε ένας κλιμακωτός κήπος για καλλιέργεια αλλά και για κυκλοφορία ή φυσική άσκηση των ασθενών. Μια υπαίθρια διαμόρφωση που στεγάζει τους κλειστούς χώρους του προγράμματος. Μια εσωτερική, οργανική ποικιλομορφία, που δημιουργεί μια χωρική και ρυθμική διαβάθμιση στους κοινόχρηστους χώρους και στον κεντρικό διάδρομο. 


Το έργο προσφέρει μια «οργανική» ποικιλομορφία στους ξενώνες διαμονής. Εξασφαλίζοντας μια ποικιλία μεγέθους δωματίων, προσανατολισμού, θέασης και πρόσβασης.  Μια ποικιλία ικανή να προσφέρει οικειότητα στους ασθενείς, εργαζόμενους και επισκέπτες αλλά και χώρους μοναδικούς για την περίπτωση του κάθε ασθενή. 

Αυτή η «οργανική» διαμόρφωση, ισορροπείται εξωτερικά, μέσω μιας αυστηρής ή πιο «σιωπηλής» όψης. Μια «ήρεμη» και ορθή όψη, που συμπληρώνει και τονίζει το ορεινό και ανώμαλο ανάγλυφο του τοπίου. Σκοπός του έργου ήταν να δημιουργηθεί ταυτόχρονα ένα «σιωπηλό» αλλά και διακριτό κτίριο εναρμονισμένο στην περιοχή. Μια αρχιτεκτονική που να «μιλάει» για σεβασμό προς το τοπίο χωρίς όμως να χάνεται η παρουσία του, αποκτώντας και μια διάσταση αρχιτεκτονικής τοπίου.