Διπλωματική εργασία: 100 Χρόνια Μνήμης στην ακτή της Καλαμαριάς
Φοιτητής: Νικόλαος Φ. Κυρτόπουλος
Επιβλέπων: Αθανάσιος Παγώνης
Σχολή: Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών, ΕΜΠ
ΠΕΡΙΛΗΨΗ
Η διπλωματική αυτή προτείνει, με αφορμή την συμπλήρωση των 100 χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή, ένα μνημείο-διαδρομή από τον ξεριζωμό στην μετεγκαταστάσητωνπροσφύγων,στονελλαδικόχώρο,καιτοπέρασμάτουςαπότηνΑρετσούτηςΚαλαμαριάς.
Σήμερα η
Καλαμαριά αποτελεί έναν μεγάλο και σύγχρονο Δήμο στον κόλπο του Θερμαϊκού.
Η ιστορία της είναι στενά συνυφασμένη με τον προσφυγικό και τον ποντιακό
ελληνισμό. Κατά
τηνπερίοδο1918-1923 υπολογίζεται ότι 350.000 πρόσφυγες πέρασαν από την παραλία της Αρετσούς. Ήρθαν
από τον Πόντο, την Ιωνία, την Καππαδοκία, τον Καύκασο, την Κωνσταντινούπολη,
τη Ρωσία. Αποβιβάστηκαν για να αρχίσουν από το μηδέν μία καινούργια ζωή. Έφθασαν
με άδεια χέρια έφεραν όμως μαζί τους την ταυτότητά, τον πολιτισμό τα έθιμά τους
και ανάμεσα στ' άλλα την λύρα, τα τραγούδια και τους χορούς τους. Με αυτά
σφράγισαν ανεξίτηλα τον χαρακτήρα της Καλαμαριάς.
Τα τελευταία χρόνια το αίτημα για ένα μνημείο που θα στεγάσει τις ορφανές μνήμες αυτού του δράματος στον ίδιο χώρο έχει γίνει πλέον ηχηρό. Στον διάλογο που άνοιξε αυτό το αίτημα στοχεύει να συμμετάσχει και η πρόταση αυτή.
Ο σχεδιασμός βασίστηκε στον χορό διπάτ και φιλοδοξεί να μετουσιώσει τον ρυθμό του χορού σε ρυθμό αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Σε ένα "ξεχασμένο" τμήμα της παραλίας στον Χαμόδρακα, δημιουργούμε
μία διαδρομή η οποία προκύπτει από τα βήματα του χορού και αποτυπώνει
στο χώρο το δράμα του προσφυγικού Ελληνισμού.
Η πρόταση
εισέρχεται σε θαλάσσια διαδρομή για να αποδώσει το αμφίδρομο ταξίδι
των προσφύγων προς την πατρίδα που βρίσκεται μπροστά τους και της μνήμης προς την πατρίδα που άφησαν πίσω τους.
