Κέντρο Πολιτισμού | Βιβλιοθήκη στη Θέρμη
Στόχος της διπλωματικής είναι η δημιουργία δημόσιου χώρου,
που πέρα από τις κύριες χρήσεις βιβλιοθήκης, μπορεί να αποτελεί καταλύτη στην
ανάπτυξη συλλογικών δραστηριοτήτων και φορέα πολύπλευρων υπηρεσιών προς την κοινότητα.
Φοιτητής: Βασίλης Παπακωνσταντίνου
Επιβλέποντες: Σταύρος Βεργόπουλος, Δημήτρης Γουρδούκης
Σχολή: Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Τμήμα
Αρχιτεκτόνων
Ημερομηνία Παρουσίασης: Οκτώβριος 2011
Ημερομηνία παρουσίασης στο gra:2012-02-12
Στόχος της διπλωματικής είναι η δημιουργία δημόσιου χώρου,
που πέρα από τις κύριες χρήσεις βιβλιοθήκης, μπορεί να αποτελεί καταλύτη στην
ανάπτυξη συλλογικών δραστηριοτήτων και φορέα πολύπλευρων υπηρεσιών προς την
κοινότητα. Να αποτελεί ουσιαστικά ένα χώρο "κοινωνικής, ανθρώπινης
επικονίασης" μέσα στον οποίο γεννιούνται ιδέες, συνεργασίες, δράσεις...
Από τις αρχικές αποφάσεις, ήταν ο σχεδιασμός ελαφριάς
κατασκευής φερόμενης από ένα "δάσος" διάσπαρτων υποστυλωμάτων με
διαφορετικές διατομές. Από τα υποστυλώματα αυτά το 1/8 μόνο είναι φέροντα
στοιχεία (απορροφούν κατακόρυφες φορτίσεις), ενώ τα υπόλοιπα απορροφούν τις
οριζόντιες τάσεις (σεισμοί κλπ.)
Η διαδικασία του σχεδιασμού βασίζεται στον έλεγχο σημείων -
υποστυλωμάτων - και γίνεται μέσω μηχανισμού - αλγορίθμου - που χειρίζεται τις
μετακινήσεις τους σύμφωνα με ορισμένους κανόνες. Συγκεκριμένα στοιχεία, οδηγοί,
τοποθετούνται σε ένα αρχικό και κανονικό σύστημα σημείων μετακινώντας και
επηρεάζοντας τις αρχικές τους θέσεις σύμφωνα με μαθηματικές σχέσεις. Παρά τη φαινομενική αταξία των στοιχείων και
των σχέσεων που προκύπτουν, ο χώρος τελικά οργανώνεται σύμφωνα με προθέσεις και
δεδομένα.
Το κτίριο δεν έχει διαχωριστικούς τοίχους και η οργάνωση
βασίζεται σε μια σχέση σταθερών και μεταβλητών περιοχών. Παρουσιάζονται έτσι χώροι
που είναι δυνατό να μεταβάλλονται ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες χωρίς να
υπάρχουν μόνιμα όρια μεταξύ τους. Ο χρήστης μπορεί να περιπλανηθεί μέσα σε ένα
περιβάλλον που μοιάζει να μην είναι ποτέ συγκεκριμένο. Ο χώρος τελικά δεν
ολοκληρώνεται ποτέ μένει ατελής και συνεχώς εξελίσσεται, προσδιορίζεται μόνο
από την παρουσία και την ελεύθερη δράση των κατοίκων του. Το αποτέλεσμα τελικά
μοιάζει περισσότερο με τοπίο όπου όλα τα στοιχεία του (χρήστες, εξοπλισμός,
κατασκευή, μηχανήματα κ.α.) παίζουν ισάξιο ρόλο στη διαμόρφωσή του.
