Διπλωματική εργασία: Η ΕΝΔΟΧΩΡΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΟΥΠΟΛΗΣ: ΚΑΡΠΟΣ ΕΛΑΙΟΥ
Φοιτητές: Χρήστος Βουτσάς, Θωμάς
Γκίκας
Επιβλέποντες: Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος, Αθανάσιος Σπανομαρίδης
Σχολές: Πανεπιστήμιο Πατρών και ΕΜΠ, 2020
Ενδοχώρα, τα ενδότερα
μιας χώρας ή αλλιώς μια περιοχή που βρίσκεται πίσω από την ακτή διατηρώντας
στενές σχέσεις με αυτήν. Σχέσεις είτε οικονομικές, ωφελιμιστικές είτε αδράνειας
και λήθης. Περιοχές ενίοτε παγιωμένες και σαθρά ορισμένες που βρίσκονται σε μόνιμη
αντιδιαστολή με το περιβάλλον τους. Με την εν προκειμένω ενδοχώρα να
εμφανίζεται μέσα από το συνεχές της μεγαλούπολης και να περιγράφεται από τον
καρπό ελαίου.
Τα ίχνη του ιερού κήπου ή
άλσους της Αθηνάς είναι εκείνα που δεν επιτρέπουν στον Ελαιώνα να υποταχθεί
στις αρχές της μεγαλούπολης που επιβάλλεται από τη μανία του κανάβου. H μεγαλούπολη που επεκτείνεται διαρκώς, σαν υφαντό, είναι φτιαγμένη από ένα
κράμα πολιτισμών και ταυτόχρονων πολλαπλών αφηγήσεων. Η οργάνωση τουΕλαιώνα όμως είναι αναγκαία. Οργάνωση η οποία δεν μπορεί να
επέλθει από κανένα πλέγμα αλλά από την ίδια την φύση της περιοχής. Με τον ίδιο
τον κήπο. Επιθυμώντας τώρα να υπακούσει στις αρχές των ιχνών του τόπου, όχι όμως ως
μέρος μιας αρχαίας αφήγησης ή μυθολογίας, αλλά αποκαλύπτοντας τα χαρακτηριστικά
του τόπου και τη σχέση της πόλης με τη φύση τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή.
Εμποτισμένος από την εξέλιξη των κήπων μέσα στον χρόνο, έρχεται τώρα
εμπλουτισμένος με τα πολυπολιτισμικά χαρακτηριστικά της σύγχρονης μεγαλούπολης
να διαχειριστεί το χάος του Ελαιώνα.
Οι κοιλότητες της
περιοχής φαίνεται να είναι κενές στην αρχή. Μετά από λίγο, τα χαρακτηριστικά ή
οι καταστάσεις που περιγράφουν τον Ελαιώνα εμφανίζονται μέσα τους σε εκστατική
μορφή. Χαρακτηριστικά ή χαρακτήρες ως οι πολλαπλές αφηγήσεις της περιοχής.
Χαρακτήρες ως άνθρωποι, χρήσεις, λειτουργίες, ιστορίες, καταστάσεις, μύθοι που
αλληλεπικαλύπτονται μεταξύ τους σε μια συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Όλοι και
όλα ήταν και είναι ξεχωριστά. Όλοι είναι ήρωες, όλοι είναι εραστές. Από
μηχανήματα παραγωγής, καλλιέργειες αλλά και ιστορικές διαστρωματώσεις.
Προσπαθούν να συμπυκνώσουν την περιοχή όντας χαρακτηριστικά που αποτυπώνουν τις
πυκνότητες τους. Οι 13 χαρακτήρες θα λειτουργήσουν ως θεματικές για 13 αρχετυπικά στοιχεία κήπου. Αρχετυπικά στοιχεία
τα οποία γίνονται οι δομές που θα επενδυθούν οι αφηγήσεις της περιοχής. Με κάθε
στοιχείο να απαντάει δομικά στην πρόθεση και στην φύση του χαρακτήρα.
Η Αλέα
- Το Στάδιο - Το Παβίλιον - ΤοΘερμοκήπιο - ΟΛόφος - Ο Βοτανικός Κήπος - Το Cloister
Το Θαμνώδες
Όριο - Το Άγριο Δάσος - Η Πέργκολα - Το Follie - Τα Παρτέρια - Και το Ερημητήριο
Τα στοιχεία προσπαθούν να
εκφράσουν τον σχεδόν ανώφελο τρόπο με τον οποίο ένας κήπος καταφέρνει να
συγχωνεύσει την απόλαυση του χώρου και τον αισθησιασμό με την απόλαυση της
λογικής. Αποσυντιθέμενα, αποσυνδεδεμένα σημεία τάξης, αμετακίνητα στοιχεία σε
διαλεκτική με την ανεξέλεγκτη και ασταμάτητη ροή της διαρκώς μεταβαλλόμενης
περιοχής. Αυτό δημιουργεί η επίσημη τοποθέτηση των σημείων πάνω στη μη επίσημη
άγρια φύση που τα περιβάλλει.
Η επίδραση των σημείων θα
είναι συνεχώς μεταβαλλόμενη όπως και η εξάπλωση του ίδιου του Ελαιώνα τόσο στο
εσωτερικό του όσο και στο εξωτερικό του. Οι χαρακτήρες του Ελαιώνα και οι
αφηγήσεις τους εισάγονται στη νέα σχέση σαν σύγκρουση.Η κοιμισμένη ενδοχώρα
τώρα ξυπνά. Όλοι μαζί τώρα, κάποιοι ξυπνούν, κάποιοι επιστρέφουν, άλλοι
εμφανίζονται από το πουθενά και άλλοι αλλάζουν απλώς τη μάσκα τους. Μια νέα
σχέση που δεν θα σταματήσει σε σταθερά όρια, θα είναι εναλλασσόμενη και θα
τρέχει χωρίς παύσεις.
Ελαιώνας τώρα έχει
οργανωθεί,με τον κήπο να δρα ως «αόρατος
κάνναβος». Ο κήπος είναι αυτός που
τροφοδοτεί τις πολλαπλές κλίμακες, τα πολλαπλά ύφη και τις διαφορετικές φύσεις
των παρεμβάσεων. Κήποι μεταξύ ορθολογικού και μυθικού επαναπροσδιορίζουν το τοπίο με τα ίδια του τα
χαρακτηριστικά.
